Jest miasteczko na tej ziemi
małe, skromne jakich wiele
- rynek, szkoła, parę ulic
i dom blisko przy kościele.

W domu tym, na pierwszym piętrze,
gdy maj ciepły pachniał bzami
po raz pierwszy na świat spojrzał
mały Karol, Lolkiem zwany.

Ręce taty go nosiły,
oczy brata doń się śmiały,
mama zaś szeptała czule:
Loluś będzie kimś wspaniałym.